လမ္း
ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ ေလ်ွာက္ေနခဲ့တာပါ၊ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ေနွာင့္ယွက္ဖို႕ ပိတ္ပင္တားဆီးဖို႕ မရည္ရြယ္ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္
ေလ်ွာက္တဲ့လမ္းဟာ အျခားသူေတြနဲ႕ ၾကတ္ေျခခတ္ျဖစ္ေနမလားေတာ့ မဆိုနိင္ပါဘူး။
ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ ပထဝီ ဆရာမက ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ေက်ာင္းကေန အိမ္ျပန္တဲ့လမ္းကို ဆြဲခိုင္းခဲ့ဖူးပါတယ္၊ မွတ္မွတ္ရရပါပဲ၊
ေနာက္တစ္ေန႕ အတန္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္း အဟား ခံခဲ့ရပါတယ္၊ ဘာ့ေၾကာင့္ဆို ကၽြန္ေတာ္က ေက်ာင္းကေန
အိမ္ကို မ်ဥ္းေျဖာင့္ တစ္ေၾကာင္းနဲ႕ လမ္းေဖာက္ခဲ့လို႕ေပါ့၊ ေလာကရဲ႕ လမ္းေတြ ဘယ္ေလာက္ ေကြ႕ ေကာက္တယ္ဆိုတာ အဲဒီ
တုန္းကေတာ့ ဘယ္သိခဲ့မလည္းဗ်ာ။
သတင္းစာထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသမိတယ္၊ ဒီေလာက္က်ယ္တဲ့ ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ ေလယာဥ္ နွစ္စီး တိုက္မိ
တယ္ဆိုေတာ့ တိုက္ဆိုင္လိုက္တာေပါ့၊ ေနာက္မွ တေျဖးေျဖး ခ်င္း သေဘာေပါက္လာခဲ့တယ္၊ လမ္းေတြဟာ ေျမျပင္ေပၚမွာတင္
မကဘူး၊ ေကာင္းကင္ေပၚမွာပါ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွုပ္ေထြးေနျပီလဲ မသိဘူးေနာ္။
တစ္ေန႕ က ျမဳိ႕လယ္ေကာင္မွာ ယာဥ္ေၾကာမွားဝင္လို႕ ဒဏ္ရိုက္ခံရတယ္၊ အမွားတကာ့ အမွားထဲမွာ လမ္းမွားတာ ေတာ့ အဆိုးဆုံး
ပဲ ဗ်ာ။
မဂၢ ဆိုတာ လမ္းလို႕ မွတ္သားဖူးပါတယ္၊ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မဂၢင္ ရွစ္ပါးကို မသိတာေတာင္ လမ္းဆုံလမ္းခြေတြမွာ ဦးစားေပး လမ္းေတြ
ကို သိထားဖို႕ေတာ့ ဘဝအတြက္ အနည္းဆုံး လိုအပ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ။
ဒီနိုဗို ေရးသားသည္
မေဟသီ မဂၢဇင္း
ၾသဂုတ္ ၂၀၀၀
No comments:
Post a Comment