ေနာက္တြဲ

*        အတိတ္ကို ‘ ခြဲ ’ ၿပီးေမာင္းလာခဲ့

‘ရပ္’ ရပ္ေနတဲ့ ရထားႀကီး

‘ၿငိ’ ၿငိေနတဲ့ ရနံ႔ေတြမွာ

ျဖဳတ္သိမ္းမရခဲ့

ေနလံုးနီနီကားခ်ပ္ေတြ ။

*        အႀကိမ္ႀကိမ္က

အႀကိမ္ႀကိမ္ကို ၿမိဳခ်

သူ႔သီးသန္႔ေသာက္သံုးမွုမွာ

မေျပေပ်ာက္ႏိုင္တဲ့

အေငးက

ေဝးလြန္းလွခ်ည့္ ။

*        အာရံုက

အာရံုမဟုတ္ေတာ့တဲ့အခါ

အရိပ္က

အရိပ္မထင္ႏိုင္သလိုမ်ိဳး

မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္

အေတြးက

တိမ္စြန္ ေလလ်င္ ။

*        အရင္ကလို

ယဥ္ေက်းဖြယ္ရာ ညေနခင္း

အခ်စ္စိမ္း

အမုန္းစိမ္းေတြနဲ႔

ထိန္းမႏိုင္ သိမ္းမရ

ျပန္႔ထြက္သြားခဲ့

အသံမဲ့မဲ့

အေရာင္ျပင္ ။

*        တခ်က္တခ်က္

သတိလည္ပါေသးရဲ႕

ညွိမရတဲ့အဆံုး

ေနာက္တြဲကို ျဖဳတ္ခ်န္ခဲ့တယ္

ရာဇဝင္မွာ

မီးခိုးက ေရွ႕ကိုမလြင့္ဘူး ။

ဒီႏိုဗို