အဲလ္ဘတ္ ကမူး ၏ ကာလီဂူလာ (စာျမည္္း)

ဆီပီရို။    ။ (ကာလီဂူလာကိုေျပာ) ေကးယပ္စ္ ၊ အရွင္ဟာ ဘုရားကို မေထမဲ႕ျမင္ေစာ္ကားလိုက္တာပဲ

ကာလီဂူလာ။        ။ မေထမဲ႕ျမင္ေစာ္ကားတယ္ ဟုပ္လား။ ဘာကုိေျပာတာလဲ

ဆီပီရို။    ။ အရွင္ဟာ ကမာၻေျမကို ေသြးေတြ စြန္းေပေစျပီးတဲ႕ေနာက္ ေကာင္းကင္ဘုံကိုပါ ညစ္ညမ္းရမ္းကားမွဳျပဳခဲ့တယ္။

ဟယ္လီဂြန္။         ။ ဒီ ခ်ာတိတ္က ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီေလာက္ စကားၾကီးစကားက်ယ္ေတြ ေျပာခ်င္ရသလဲ မသိဘူး (သူက ကြပ္ပ်စ္အခင္းေပၚ သြားျပီး လွဲ)

ေကဆုိနီးယား။     ။ (အလြန္ေအးေဆးစြာျဖင့္) ခ်ာတိတ္ေရ၊ ႏွဳပ္ကို ေစာင့္စည္းပါ။ လတ္တေလာ ေရာမမွာ အေျပာ မတတ္လို႕ ေသေနၾကတဲ႕ လူေတြအမ်ားၾကီးပဲ။

ဆီပီရို။    ။ ဟုပ္ေကာင္းဟုပ္လိ္မ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေကးယပ္စ္ ကို အမွန္အတိုင္းပဲ ေျပာမယ္လို႕ ဆုံးျဖတ္ထားတယ္

ေကဆုိနီးယား။     ။ ကဲ ကာလီဂူလာ ၾကားတယ္မဟုပ္လား၊ သူဟာ က်င့္ဝတ္ကို တန္ဖိုးထားတဲ႕ ရဲရင့္တဲ႕ လူငယ္ တစ္ေယာက္ဆိုတာ၊ ဒါဟာ ရွင့္ရဲ႕ တိုင္းျပည္မွာ ကင္းမဲ႕ေနတဲ႕ အရာပဲ၊

ကာလီဂူလာ။        ။ (စိတ္ဝင္စားဟန္ျဖင့္) ဒါျဖင့္ မင္းက နတ္ဘုရားေတြကို ယုံၾကည္တယ္ေပါ့ ဆီပီရို။

ဆီပီရို။    ။ မယုံၾကည္ပါဘူး။

ကာလီဂူလာ။        ။ ဒီလိုလား က်ဳပ္နားမလည္ဘူး။ မင္းက နတ္ဘုရားေတြကို မယုံၾကည္ယင္ ဘာေၾကာင့္မင္းက ဘုရားေစာ္ကားတဲ႕သူကို အနံ႕လိုက္ခံေနရတာလဲ။

ဆီပီရို။                ။ လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ နတ္ဘုရားေတြကို မယုံၾကည္ပဲေနလို႕ရတယ္။ အဲဒီအတြက္ သူတို႕ကို ေစာ္ကားစရာ မလိုပါဘူး၊ အျခားသူေတြရဲ႕ ယုံၾကည္မွဳကိုလည္း ထိခိုက္စရာ မလိုပါဘူး။

ကာလီဂူလာ။        ။ အိုး၊ က်ဳပ္ေျပာတာမမွားဘူးဆုိယင္ ဒါဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႏွိမ္ခ်တာပဲ။ ဒါ စစ္မွန္တဲ႕အရာပဲ၊ အိုး ခင္မင္ရတဲ႕ ဆီပီရိုရယ္၊ က်ဳပ္မင္းအတြက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ပီတိျဖစ္မိသလဲ၊ 

ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မနာလိုျဖစ္မိသလဲ သိလား၊ ဘာေၾကာင့္ဆုိ ဒါဟာ က်ဳပ္ ဘယ္တုန္းကမွ မၾကဳံဖူးတဲ႕ 

ခံစားမွဳ မဟုပ္လား။

ဆီပီရို။                ။ အရွင္ မနာလိုျဖစ္တာ ကၽြန္ေတာ့္ကို မဟုပ္ပါဘူး။ နတ္ဘုရားေတြကိုပါ။

ကာလီဂူလာ။         ။ စိတ္မဆိုးဘူးဆိုယင္ က်ဳပ္တို႕ ဒီ ကိစၥကို ဒီမွာတင္ပဲ ထားလိုက္ရေအာင္၊ ဒီကိစၥက က်ဳပ္ရဲ႕ ေခတ္မွာ နားလည္ဖို႕ ခက္တဲ႕ အရာတစ္ခု အေနနဲ႕ပဲ ဆက္ရွိေနပါလိမ့္ မယ္။ ကေန႕ က်ဳပ္ကို

 ေဝဖန္စရာ ဆိုလို႕ လြပ္လပ္မွဳဆီ သြားရာလမ္းမွာ က်ဳပ္က ေျခတလွမ္းဦးေနတာပဲ ေျပာစရာရွိတယ္။ အာဏာကို ျမတ္ႏိုးတဲ႕ လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ နတ္ဘုရား ေတြနဲ႕ အားျပိဳင္ေနရတာဟာ မလႊဲမေရွာင္သာ စိတ္တိုစရာ ေကာင္းလွတဲ႕ အရာတစ္ခုပါပဲ။ က်ဳပ္အေနနဲ႕ ဒီ စိတ္ကူးထဲက နတ္ဘုရားေတြကို သတ္ေသျပခ်င္တာက လူသားဟာ ဆႏၵရွိမယ္ဆိုရင္ သူတို႕ ရဲ႕ အဓိပၸါယ္မရွိတဲ႕ လုပ္ရပ္မ်ိဳးေတြကို သင္ယူစရာ မလိုပဲ

 ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာပဲ။

ဆီပီရို။                ။ ဒါဟာ ဘုရားကို ေစာ္ကားလိုက္တာပဲ ေကးယပ္စ္

ကာလီဂူလာ။        ။ မဟုပ္ဘူး။ ဆီပီရို။၊ ဒါဟာ ရွင္းရွင္းေလးပါ။ က်ဳပ္ရိုးရိုးေလးနားလည္ထားတာကေတာ့ နတ္ဘုရား ေတြကို တုပဖို႕ရာ တစ္နည္းပဲရွိတယ္။ သူတို႕လို ရက္စက္တတ္ဖို႕လိုတယ္။

ဆီပီရို။                ။  ဒီ့အတြက္ အာဏာရွင္တစ္ေယာက္လို အုပ္ခ်ဳပ္ယင္ ျပီးတာပဲ

ကာလီဂူလာ။        ။ က်ဳပ္ကို ေျပာပါဦး မိတ္ေဆြေလးရဲ႕၊ အာဏာရွင္ဆိုတာ ဘာလဲ

ဆီပီရို။                ။ အျမင္ကန္းေနတဲ႕ ဝိညာဥ္တစ္ခုပါပဲ

ကာလီဂူလာ။        ။ သိပ္ျပီး မတိက်ဘူး ဆီပီရို။ က်ဳပ္ေျပာမယ္ တကယ့္ အာဏာရွင္ဆိုတာ သူ႕ရဲ႕ စိတ္ကူးစံေတြ၊ သူ႕ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ျပည့္ဝဖုိ႕ နိင္ငံတစ္ခုလုံးကို စေတးတဲ႕ သူမ်ိဳး။ က်ဳပ္မွာေတာ့ ဘာ စိတ္ကူးစံမွ မရွိသလို ဂုဏ္သိကၡာတို႕၊ အာဏာတို႕အတြက္ ျပင္းျပတဲ႕ ဆႏၵနဲ႕ ၾကီးမားတဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ိဳးေတြ မရွိပါဘူး။ က်ဳပ္အေနနဲ႕ အာဏာကို အသုံးျပဳခဲ့ တယ္ဆိုယင္လည္း ဒါဟာ ျပန္လည္ ေပးေလ်ာ္တဲ႕အေနနဲ႕ပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ဆီပီရို။                ။ ဘာအတြက္ ေပးေလ်ာ္မွာလဲ

ကာလီဂူလာ။        ။ နတ္ဘုရားေတြရဲ႕ မိုက္မဲမွဳနဲ႕ အမုန္းတရားေတြအတြက္ပဲ

ဆီပီရို။                ။ အမုန္းတရားနဲ႕ အမုန္းတရားကို ျပန္လည္ ေခ်ဖ်က္လို႕မရပါဘူး။ အာဏာ ဆိုတာ 

လည္း အေျဖ မဟုပ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ေတာ့ ကမာၻၾကီးရဲ႕ ရန္လိုဖက္ျပိဳင္မွဳကို ျပန္ျပီး မွ်တေစမယ့္ နည္း တစ္နည္းပဲ ရွိတယ္။

ကာလီဂူလာ။        ။ အဲဒါ ဘာလဲ

ဆီပီရို။                ။ ဆင္းရဲမြဲေတမွဳပဲ

(From Caligula by Albert Camus)

ဘနားနား ယိုရွီမိုတို က်ိန္စာ

အိပ္မက္မ်ားကို အသြင္ေျပာင္းေစသူ ဘနားနား ယိုရွီမိုတို

အေဖျဖစ္သူက နာမည္ၾကီး ကဗ်ာဆရာ၊ အစ္မျဖစ္သူက ထင္ရွားသည့္ ကာတြန္းဆရာ၊ ဤသုိ႕ အေတြး
အေခၚလြတ္လပ္ပြင့္လင္းသည့္ မိသားစုတြင္ ၾကီးျပင္းလာခဲ့သည္ ယိုရွီမိုတိုမွာ နိဟြန္း တကၠသိုလ္ အႏုပညာ ေကာလိပ္တြင္ စာေပဘာသာရပ္ႏွင့္ ဘြဲ႕ရခဲ့သည္။ ေက်ာင္းတြင္ Banana (ငွက္ေပ်ာသီး) ဆိုသည့္ ကေလာင္နာမည္ကို ယူခဲ့ျပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း ထိုနာမည္ကို ခ်စ္စရာေကာင္းျပီး က်ားမ မကြဲျပားသည့္အတြက္ ႏွစ္ျခိဳက္ကာ ဆက္လက္သုံးစြဲခဲ့သည္။

ေဂါက္ကလပ္စားပြဲထိုးမေလးအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ယင္း စာေတြေရးသားခဲ့သည့္ ယိုရွီမိုတိုမွာ အေမရီကန္ စာေရးဆရာ Stephen King ၏ ထိတ္လန္႕သည္းဖိုမဟုပ္ေသာ ဝထၳဳမ်ားကို စတင္စြဲလန္းခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ Truman Capote ႏွင့္ I.B.Singer တို႕က သူ႕ကို အၾကီးအက်ယ္လႊမ္းမိုးခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။

သူ၏ ပြဲဦးထြက္ ဝထၳဳ Kitchen မွာ ဂ်ပန္ျပည္တြင္းတြင္ပင္ အၾကိမ္၆၀ ေက်ာ္ ရိုက္ႏွိပ္ခဲ့ရျပီး ဤဝထၳဳျဖင့္ Kaien လူသစ္တန္းဆုကို ၁၉၈၇ တြင္ ရရွိခဲ့ျပီး Mishima Yukio စာေပဆု ဆန္ကာတင္စာရင္းတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ Moonlight Shadow (လရိပ္) ဝထၳဳလတ္ျဖင့္ Izumi Kyōka စာေပဆုကို ၁၉၈၈ တြင္ ရရွိခဲ့သည္။ သူူ၏ ဝထၳဳႏွစ္ပုဒ္ကို ရုပ္ရွင္အျဖစ္ ရိုက္ကူးခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။

ယခုအခ်ိန္ထိ ဝထၳဳ ဆယ့္ႏွစ္အုပ္ ႏွင့္ အက္ေဆးေပါင္းခ်ဳပ္ ၇ အုပ္ကို ေရးသားခဲ့ျပီး ကမာၻအႏွံ႕ သူ၏ စာအုပ္ေပါင္း ၆ သန္းခန္႕ေရာင္းခ်ခဲ့ရျပီးျဖစ္သည္။ သူကိုင္တြယ္ေလ့ရွိသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ အခ်စ္ႏွင့္

ခင္မင္မွဳ၊ အိမ္ႏွင့္ မိသားစု၏ စြမ္းပကား၊ ဆုံးရွဳံးမွဳေၾကာင့္ လူ႕စိတ္ဝိညာဥ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ထိခိုက္မွဳ စသည္
တို႕ျဖစ္သည္။

ယိုရွီမိုတိုကေတာ့ သူအဓိက ကိုင္တြယ္သည့္ အေၾကာင္းအရာႏွစ္ခုမွာ “ေခတ္ျပိဳင္ဂ်ပန္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းလူငယ္တို႕၏ ေျခကုန္လက္ပန္းက်မွဳ” ႏွင့္ “ဆိုးဆိုးရြားရြား အေတြ႕အၾကဳံက လူတစ္ေယာက္၏ ဘဝကို ေျပာင္းလဲသြားေစပုံ” တို႕ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

သူ႕အေရးအသားမ်ားတြင္ လူငယ္မ်ား ၾကဳံေတြ႕ေနရသည့္ ျပႆနာမ်ား၊ ျမိဳ႕ျပ ျဖစ္တည္မွဳဘဝမ်ား၊ အစစ္အမွန္

ဘဝႏွင့္ အေတြးအထင္တို႕ၾကား ပိတ္မိေနခဲ့သည့္ ဂ်ပန္ ဆယ္ေက်ာ္သက္တို႕အေၾကာင္း ေဖၚျပေလ့ရွိသည္။ သူ႕အေရးအသားမ်ားက ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲလိုသည့္ လူငယ္မ်ားကိုသာ မက၊ ႏွလုံးသား ႏုပ်ိဳေနဆဲ ျဖစ္သည့္ အရြယ္ေရာက္ျပီး သူမ်ားကိုလည္း ရည္ရြယ္သည္။ ဘနားနား၏ ဇတ္ေကာင္မ်ား၊ ေနာက္ခံဝန္းက်င္ႏွင့္ ေခါင္းစဥ္မ်ားက ေမာ္ဒန္ အေမရီကန္ ဆန္လွေသာ္လည္း အတြင္းသား ကေတာ့ ဂ်ပန္ ဆန္လွသည္။ သူက စာဖတ္သူကို အလြန္ ရင္းႏွီးစြာျဖင့္ အတြင္းက်က်ေျပာတတ္သည္။ သစ္သားၾကမ္းခင္းက တကၽြိက်ိ ျမည္တာမ်ိဳး၊ ဟင္းနံ႕ေလးက ေမႊးေနတာမိ်ဳး စသည့္ အင္မတန္ ရိုးရွင္းလွသည့္ အေၾကာင္းအရာ မ်ားကို ေႏြးေထြးျပီး လုံးဝ ရိုးသားစြာျဖင့္ ေျပာတတ္သည္။ သူ႕အေရးအသားမ်ားတြင္ အစားအေသာက္ႏွင့္ အိပ္မက္မ်ား မၾကာခဏပါတတ္ျပီး အမွတ္တရမ်ား၊ စိတ္လွဳပ္ရွားဖြယ္ရာမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ေနတတ္သည္။ ဘနားနားက အမ်ားအားျဖင့္ သူ၏ ကိုယ္ပိုင္အိပ္မက္မ်ားမွ စာေရးဖို႕စိတ္ကူးရလာတတ္သည္ဟု ဝန္ခံျပီး သူ႕အေနႏွင့္ အိပ္မက္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည့္ ဘဝကို ေတာင့္တမိသည္ဟု ဆိုသည္။

Franz Kafka အလြမ္းေျပ

https://www.youtube.com/watch?v=i_MmwyazJBk

ကပ္ဖကာ ကို သူ႕ ဝထၳဳေတြထဲ ျပန္ထည့္ျပီး စိတ္ကူးယဥ္ဖန္တီးထားတဲ႕ ရုပ္ရွင္ပါ။ ကပ္ဖကာ ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ kafkaesque ေတြ တခ်ိဳ႕ ေတြ႕ရေပမယ့္ ရုပ္ရွင္ဆန္ေအာင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္သည္းဖို ျဖစ္ေအာင္ တမင္လုပ္ထားတာေလးေတြေတာ့ ပါပါတယ္။